Gisteren ben ik gaan kijken naar de resten van de afgebrande Beach Inn Ijmuiderslag. Camera mee en de beelden van internet nog op mijn netvlies. Het was allemaal te zien via de web-cam. Bovenop de heuvel parkeren en het wandelingetje maken dat ik al honderden keren heb gemaakt. Met de Hond en met vriendinnen en kinderen. In de de bloedhete zon en in de ijzige kou,storm en regen. Vanaf het weggetje nog niets te zien,pas als je over het duin bent kijk je naar beneden en heb je meteen overzicht.
En toen zag ik de strandtent. De vlaggen waren aangevreten door het vuur maar ze wapperden nog steeds. De keuken werkte nog er kwam rook uit. En het buiten terras was nog helemaal gaaf. De schilderingen die ik gemaakt heb waren onaangetast. De allerleukste logeerhond zat nog steeds op het geschilderde muurtje uit te kijken over het terras en de zee.Hij heeft zijn werk goed gedaan. Zijn bewaking is uitstekend geweest.
Een hek dat rondom geplaatst was ging mij niet tegenhouden om de plek van heel dichtbij te bekijken. Ik had tenslotte ook een missie voor Semme om nog een aandenken mee te nemen van haar plezier en leuke herrinneringen.
Benito die er vanaf de eerste seconde bij de brand is geweest was inmiddels ook gearriveerd. Zijn missie was om zijn autosleutels te zoeken op de plek waar zijn jas had gehangen. Wij samen uitzoeken waar ongeveer de kapstok was achter de kachel. En met een schep in de hand ging hij zoeken. Niets te vinden natuurlijk. Ondertussen zag ik alleen maar mooie dingen.
Handschoenen uit en fotograferen. De bestekkast was van hout en dus weg, maar het bestek lag als een prachtige berg bovenop elkaar. Zwart en blauw en zilverkleurig. Even schoonmaken en weer bruikbaar. Ietsje verder het kleine koperkleurige geld uit de kassa. Aan elkaar verbrand en de glans van koperkleur tussen al het zwart. Dit was prachtig voor Semme en heb er ook een paar meegenomen. De blikjes uit de Pepsi koelkast waren er prachtig uitgevallen in de vorm van een waterval. Daarnaast hing mijn schilderij van de Meeuw. Die is gewoon Vuurvogel geworden en weggevlogen.
Een ouderwetse type machine lag een beetje scheef en op zijn zij zonder de letters van het alfabet, op de grond waar de dag daarvoor nog een houten vloer was. De net nieuw gebouwde open haard die nog voor de eerste keer echt moest branden stond nog overeind. De ramen waren gesmolten en lagen als druipsteen op de grond.
Ik stond gewoon in een prachtige omgeving met iemand die zijn sleutels zocht.
Als ik in de reclame had gezeten had ik goud geld kunnen verdienen.. Genoeg van je oude interieur? En dan een foto van deze locatie met de mooiste nieuwe Design stoel in het midden van deze afgebrandde zaak.Gezellig bij de open haard of de houtkachel.
Een beeld van de keuken.Heb je geen zin meer om te koken, dan brengen wij u uw eten aan huis! Het bestek wordt erbij geleverd.
De invloed van de crisis op de mode. Een fotoshot van een heeeel erg mager model met een jurk gemaakt van een Rode Kruis deken.
En ga zo maar door.
Toch kijk ik zeer serieus als mensen mij nu vertellen dat ze het zo erg vinden voor mij. Al mijn schilderingen en schilderijen weg. En het was zo mooi en ik had zo hard gewerkt en het komt nooit meer terug. En ze hadden afgelopen Zondag er nog heel erg van genoten. De Piraten aangespoelde kat weg en de vogeltjes en de boom uit de houtkachel op het plafond en de tekst Je Voudrais Bien Etre Ton Chien met de leuke hond.De druivenranken die tot overal groeiden.....
Ja ik had een klein paradijsje gemaakt met mijn kwasten en verf. Het is ook erg, maar gelukkig heb ik Casper alles laten fotograferen. En dat heeft hij supergoed gedaan, en ik denk dat hij het met mij eens zou zijn, dat wat ik gisteren heb gezien ook heel erg prachtig is. Zo puur en kwetsbaar en mooi.
Annemieke